نيروگاههاي برق ، انرژي هاي موجود در سوخت هاي فسيلي ، زمين ، خورشيد ، باد و .. را به انرژي الكتريكي تبديل مي كنند . با توجه به محدوديت منابع انرژي فسيلي در جهان ، همواره افزايش ميزان استفاده از منابع تجديدپذير مد نظر متخصصان و صاحبنظران صنعت برق مي باشد . از طرفي محدوديت هاي موجود به دليل آلاينده هاي زيست محيطي ، اهميت كاهش استفاده از سوختهاي فسيلي را دوچندان مي كند . در اين راه ، سعي مي شود از آخرين دست آوردهاي علمي و فناوري در صنعت برق استفاده شود .

با توجه به موارد اشاره شده ، خط مشي هاي زير مورد توجه دست اندركاران و مديران صنعت برق كشور مي باشد :

• در راستاي اهداف بخش برق در دولت دهم ، افزايش ظرفيت توليد برق كشور توسط نيروگاه هاي انرژي نو و تجديدپذير مانند برقابي ، بادي ، خورشيدي ، امواج و ... تا سطح 1% كل ظرفيت نيروگاهي كشور ، مد نظر است .
  
• استفاده از نيروگاههاي چرخه تركيبي كه فناوري پيشرفته و راندمان بيشتر و آلايندگي كمتري دارند ، در دستور كار قرار دارد .
  
• به كارگيري برق در صنعت حمل و نقل براي افزايش بهره وري و كارايي و حفاظت از محيط زيست جزو اهداف ميان مدت صنعت برق كشور مي باشد .
  
• جهت افزايش قابليت اطمينان ، انعطاف پذيري و استفاده از ذخيره توليد شبكه در ساعات كم باري ، احداث نيروگاه هاي تلمبه ذخيره اي در برنامه كاري قرار دارد .
  
• در كوتاه مدت از سيستم هاي الكترونيك قدرت بر اساس سيليكون (Post Silicon ) براي كنترل و پايش برق ، استفاده مي شود .
  
• يكپارچه سازي توليدات غير متمركز و ذخيره سازي محلي در قالب معماري جديد شبكه كه براي بازار رقابتي آينده مناسب باشد ، مد نظر است .
  
• افزايش توليد همزمان برق و حرارت (CHP1) با هدف افزايش بهره وري سوخت و همچنين توسعه توليد پراكنده (DG2) تا سطح 3000 مگاوات با هدف تأمين مصرف محلي و كاهش تلفات شبكه توزيع مد نظر مي باشد .
  

منبع :http://tavanir.org.ir